21:17 "RISHTA"1-QISM O'qing faqat yig'lamang | |
| O'qing faqat yig'lamang"Rishta..." Atrofdagi hamma qizlarda bordek tuyulgan pushti rangli römolcham bölishini xohlardim. Shuning uchun, bir kuni otamning chöntagidan 50 sent pul ög'irladim. Otam buni bilib qolgach, nihoyatda darg'azab böldi. U meni va mendan uch yosh kichik ukamni devor yoniga turg'azib qöyib, bambukdan yasalgan xivichni qöliga oldi. - Pulni kim ög'irladi,- söradi bizdan. Qörqqanimdan miq etmay turardim. Ikkimizdan ham sado chiqmagach, otam shunday dedi: - Yaxshi, hech kim tan olmasa, ikkalangiz ham kaltaklanasiz! U xivichni havoga kötarganida, tösatdan ukam uning qöllariga yopishdi: - Ota, pulni men olgandim, - dedi u qat'iy ohangda. Bir zumda uyni uning badaniga ketma-ket urilayotgan kaltak ovozi tutib ketdi. Otam charchaguncha ukamni savaladi va keyin polga ötirib, unga shuday dedi: - Halitdan öz uyingdan ög'irlashni örgangan bölsang, kelajakda qanday yomon ishlar qilishing mumkinligini öylashga ham qörqaman. Aslida, ölguningcha urishim kerak edi. Uyatsiz! Öshanda tun böyi, oyim bilan men ukamning jarohatga tölib ketgan va qon oqayotgan tanasini bog'lab chiqdik. Yarim tun bölganida, men ovoz chiqarib yig'lab yubordim. Ukam kichkina qöllari bilan og'zimni tösdi va shunday dedi: - Opa, boshqa yig'lama. Hammasi ortda qoldi. Boshqa og'rimayapti... Haligacha öshanda qilgan ishimni tan olmaganim uchun vijdonim qiynaladi. Köp yillar ötgan bölsada, meni himoya qilgan ukamning kaltakdan qizarib ketgan tanasi köz öngimdan ketmaydi. Ösha yili ukam 8, men esa 11 yoshda edim... Ukam örta maktabni tugatgach, shahardagi yuqori maktabga qabul qilindi. Shu bilan bir vaqtda men ham universitetga kirish imtihonlaridan muvaffaqiyatli ötdim. Ösha tunda, otam rosa köp öylanib qoldi, ketma-ket sigareta tutatdi. Oyimdan shunday deb sörayotganlarini eshitdim: - Ikkala farzandimiz ham yaxshi ball oldimi? Juda yaxshi ball-a? Oyimning közlariga yosh quyildi va söradi: - Endi nima qilamiz? Qanday qilib ularning ikkisini ham bir vaqtda moliyaviy ta'minlaymiz? Shu vaqtda tashqaridan ukam kelib qoldi. U otamning qarshisiga kelib shunday dedi: - Ota, men öqishni davom ettirishni xohlamayman. Keragicha öqib böldim. Otam unga tarsaki tushirdi. - Shunchalik ham noshukr bölasanmi? Agar köchada tilanchilik qilishimga tög'ri kelsa ham, ikkalangizga kerakli pulni topib beraman, toki öqishingiz tugagunicha... Keyin otam qishloqdagi hamma eshikni taqillatib qarz sörab chiqdi. Ukamning qizargan yuzini silab, unga shunday dedim: - Ög'il bolaning öqishi, qiz bolanikidan köra muhimroq, chunki ög'il bola qachondir bir oilani boqishi kerak böladi... Shu bilan, universitetda öqimaslikka qaror qildim. Ertasi kuni tong saharda ukam bir necha zarur kiyimlari va ozroq quritilgan loviya olib uydan ketib qolganligini hech kim sezmay qoldi. U yostig'im ustida xat qoldiribdi: - Opa, universitetga kirish oson emas. Men ish topaman va senga pul yuborib turaman... Xatni qölimdan qöymay, ovozim chiqmay qolgunicha yig'ladim... Ösha yili ukam 17, men esa 20 yoshda edim... Otam qishloqdagilardan qarz olgan va ukam sement zavodida ishlab, menga yuborib turgan pullar evaziga öqishimning uchinchi yiliga ham yetib bordim. Bir kuni xonamda dars qilib ötirganimda xonadoshim kirib keldi va tashqarida meni bir hamqishlog'im sörayotganligini aytdi. Nega meni hamqishlog'im qidirib keldi ekan, deb öylab tashqariga chiqdim va ukamni kördim. Uning ust-boshi kir bölib ketgan, hammayog'i sement changiga qoplangan edi. Undan söradim: - Nega xonadoshimga ukam ekanligingni aytmading? U jilmayib qöydi va javob berdi: - Körinishimga qara. Ular ukang ekanligimni bilishganida nima deb öylashardi? Ustingdan kulishlarini xohlamadim... Közlarimga yosh quyildi. U sezib qolmasligi uchun egnidag changlarni qölim bilan supurgan böldim va bög'iq ovozda shunday dedim: - Menga odamlar nima deyishining ahamiyati yöq. Körinishing qanaqa bölishidan qat'iy nazar sen mening ukamsan. U paketdan kapalak shaklidagi sochga qadaladigan tög'nag'ichni olib, sochlarimga qadab qöydi: - Shahardagi hamma qizlarda shunaqasi bor ekan. Sen ham taqsang, yarashadi, deb öyladim... Ortiq chidab turolmadim. Uning qöllarini quchib yig'lab yubordim... Ösha yili ukam 20, men esa 23 yoshda edim... Yigitimni birinchi marta uyga taklif qilganimda uyimizning singan derazasi ta'mirlanganligini payqadim. Hovlimiz ham astoyidil tozalangan edi. Yigitim ketgach, oyimning yonida yosh qizlarga öxshab raqsga tushdim: - Oyi, hovlini tozalash uchun buncha vaqtingizni sarflash shart emasdi! Oyim kulib javob berdi: - Buni ukang qildi. Ishdan atay erta kelibdi. Deraza oynasini almashtirayotganida qölini kesib oldi, hali körmadingmi? Ukamning xonasiga bordim. Uning yuziga qarab yuragimda osmon qadar mehr tuydim. Uning qöliga ozroq malham qöyib, bint bilan bog'ladim. - Og'riyaptimi,- söradim undan. - Yöq, bilasanku, beton zavodida oyog'imga köp marta tosh tushib ketadi. Örganib qolganman bunaqa hodisalarga... U gapirishdan töxtagach, ögirilib yana yig'lab yubordim. Öshanda ukam 23, men esa 26 yoshda edim.. Davomi bor... | |
|
| |
| Всего комментариев: 0 | |